چگونه ما با متون متفاوت زمینی یا متن‌های قدسی و آسمانی مواجه ‌شویم؟

عموما برداشت ما از این متون، محتوایی است که کاملا بیگانه از زندگی روزمره و عملی ماست. ما در عین این‌که با متون آسمانی انس داشته آن را قرائت نموده و چه بسا پیوسته به آن رجوع می‌کنیم، اما کمتر ممکن است همچون یک متن روانشناختی یا جامعه شناختی یا هر متن عادی دیگر بتوانیم از آن دستورات اجرایی برای زندگی عملی و روزمره خود بگیریم و این به دلیل تربیت دینی و متدوال ماست.

چنین مساله‌ای می تواند ارتباط با متون متفاوت و استفاده از آن را به شدت مختل نموده و لازم است مواجهه‌ی صحیح و استفاده‌ی بهتر را شناخته و در مورد آن تمرین کنیم.

برای این جلسه دو متن در نظرگرفته شده که دوستان بتوانند این شناخت و تمرین را تجربه نموده و بعد از جلسه تمرین دوباره نمایند. یکی از این‌ها حکمت ۲۱۰ نهج‌البلاغه و دیگری غزلی از حافظ است. هر دو این‌ها مربوط به جلسه اخیر نهج‌البلاغه در جمعه‌ی گذشته است. در این جلسه توضیحاتی در مورد مواجهه عقلانی با این حکمت گفته شد که می‌توان مراجعه نمود.

دوستان باید با حضور همراه با صوت در این جلسه بتوانند این برخورد عقلانی با حکمت و غزل را توسعه داده و ارتباط عملی آن را با زندگی روزمره خودکشف و بیان نمایند.

حکمت ۲۱۰: وَ قَالَ (علیه السلام): اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ [تُقَاةَ] مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً وَ جَدَّ تَشْمِيراً، وَ كَمَّشَ [أَكْمَشَ] فِي مَهَلٍ وَ بَادَرَ عَنْ وَجَلٍ، وَ نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَ عَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ.

غزل ۳۶۳ دیوان حافظ - نسخه قدسی (۲۹۶ گنجور)

طالع اگر مدد دهد، دامَنَش آوَرَم به کف
گر بِکَشَم زهی طَرَب، ور بِکُشَد زهی شرف

طَرْفِ کَرَم ز کَس نَبَست، این دلِ پُر امیدِ من
گر چه سخن همی بَرَد، قصهٔ من به هر طرف

از خَمِ ابرویِ توام، هیچ گشایشی نشد
وَه که در این خیالِ کَج، عمرِ عزیز شد تلف

اَبرویِ دوست کِی شود، دَستکَشِ خیالِ من؟
کس نزده‌ست از این کمان، تیرِ مراد بر هدف

چند به ناز پَروَرَم، مِهرِ بُتانِ سنگ‌دل
یادِ پدر نمی‌کنند، این پسرانِ ناخَلَف

من به خیالِ زاهدی، گوشه‌نشین و طُرفه آنک
مُغْبَچه‌ای ز هر طرف، می‌زندم به چنگ و دَف

بی‌خبرند زاهدان، نقش بخوان و لاتَقُل
مستِ ریاست محتسب، باده بده و لاتَخَف

صوفی شهر بین که چون، لقمهٔ شُبهه می‌خورد
پاردُمَش دراز باد، آن حَیَوانِ خوش علف

حافظ اگر قدم زنی، در رَهِ خاندان به صِدق
بدرقهٔ رَهَت شود، همَّتِ شَحنِهٔ نجف


-- تکليف جلسه ۳۸

مطلب تازه و نویی که دوست دارید به من بگویید اما تا کنون نگفته‌اید را برای من بنویسید.
لطفا تعریف و تمجید ننویسید!