مخاطبه با قرآن ٢٨ (٢٩ رمضان)
السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا
"سلام" علامت ارتباط و هماهنگى انسان با كائنات بلكه هماهنگى كائنات با انسان است و از آن هم بالاتر، علامت اين است كه تمام جهان و كائنات در خدمت انسان هستند، براى او كار مى كنند و او را به سر منزل مقصود مى رسانند.
سلامى كه هم روزِ شروعِ زندگى در اين جهان هست و هم روز پايانش و هم در جهانى ديگر؛ اين سلام، سلام بر ذات است و علامت هماهنگى و يگانگى ذات انسان در همه ى زمانها و حتى فراتر از زمان است. اين كلام عيسى مسيح(ع)، كلامى است كه تنها به مقام ايشان تعلق نمى گيرد، بلكه براى ذات انسان است. ذات انسان، هميشه و در همه جا و در حاقش، منطبق بر جهان، كائنات، مقصودِ او و همان چيزى است كه مى خواهد. اين انطباق ذات انسان، با همه ى خواسته ها و تواناييها، فقط مختص عيسى مسيح(ع) نيست، به ما و همه ى انسانها تعلق مى گيرد. هر انسانى در هر شرايطى كه هست، اين مقام "سلام" را داراست، اما اين بدين معنا نيست كه ما با عيسى(ع) يكى هستيم؛ متفاوتيم، اما فرقمان تنها در يك چيز است، اينكه حضرت عيسى(ع)، اين حقيقت وجودى را متوجه مى شود، اما ما توجه به آن نداريم! براى ما، در همين شرايطى كه هستيم، اين برترى، والايى، سلامت، هماهنگى با كائنات، قداست ذاتى و سلامت وجودى حاصل است. مشكل ما در نداشتن اين مقامات نيست، در اين است كه فكر مى كنيم فاقدش هستيم، همه ى مشكل در همين است...
تفاوت ما با حضرت عيسى(ع) در اين است كه ايشان به مقامى مى رسد كه اين تخيلات، توهمات و نگاه منفى به خود و ندانستن قدر و منزلت خويشتن، از ايشان رخت بر مى بندد، اما ما در توهم خود گرفتاريم. در اين راستا نيازى نيست كه كارى انجام دهيم، اين حقيقت براى ما همين الان، موجود و مقدور است، كافيست رويش پا نگذاريم و چشم برويش نبنديم.
انسان نبايد براى دويدن بسوى قله اى كه دارا نيست، به خود زحمت دهد، بلكه بايد زحمات خود را متوقف كند؛ براى ديدن قله اى كه در آن قرار دارد و دانا و تواناست و داراى همه چيز. اين حقيقتى است كه ما بايد از رمضان بياموزيم و با دست پر، خيال راحت و با اعتماد بنفس از رمضان خارج شويم.
ما هم مى توانيم اين كلام عيسى مسيح(ع) را بگوييم:
السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا
و اين "سلام"، سلامى است كه حقيقتش در ما موجود است و مى توانيم با آن از رمضان، خارج شويم براى زندگى كه پس از رمضان خواهيم داشت...